„Prawda ukryta jest w górskich szczytach”

Pan Sebastian Sadlej w swojej najnowszej książce pt."Za szczytem" zabiera nas do górskiego świata pełnego tajemnic i niebezpieczeństw. Już sam wstęp tej historii był bardzo obiecujący - zapowiadał niezapominaną podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki oraz górskiej scenerii, czy tak się właśnie stało? O tym za chwilkę ;)

"Za szczytem" to literackie połączenie tajemnicy, napięcia i głębokich relacji międzyludzkich, które wciągają już od pierwszej strony. Autor snuje opowieść o grupie na pozór zwykłych postaci, którzy spotykają się w górskiej chatce podczas burzy śnieżnej. To, co zaczyna się jako przypadkowe spotkanie, szybko przeradza się w mroczną zagadkę, gdy wszyscy obecni giną, a policja stara się rozwikłać, co tak naprawdę tam się wydarzyło...

W tym samym czasie, znana himalaistka - Alicja Kandora, wraca do rodzinnego Międzygórza, by zbadać śmierć swojej matki. To, co z początku wydaje się być samobójstwem, staje się punktem wyjścia dla dziewczyny do odkrycia mrocznych tajemnic miasteczka. Przeszłość splata się z teraźniejszością, a bohaterowie muszą zmierzyć się nie tylko z własnymi demonami, ale także z interesami osób, którzy nie chcą, aby prawda wyszła na jaw.

Jednym z najmocniejszych punktów tej powieści są postacie. Autor zgrabnie operuje emocjami bohaterów, co pozwala czytelnikowi szybko się z nimi utożsamić. Prawdziwy szok wywołuje finałowa rozgrywka, która pozostawia czytelnika z trudem pogodzonym z zakończeniem historii.

"Za szczytem" to nie tylko kryminalna intryga, ale także głębokie studium relacji międzyludzkich i konfrontacji z własną przeszłością. Dzięki temu „zabiegowi” książka zyskuje na wielowymiarowości i staje się niezapomnianym doświadczeniem dla czytelnika, który chłonie każdą stronę z zapartym tchem.

Czytelnik jest nieustannie trzymany w napięciu, co sprawia, że trudno oderwać się od lektury. Opisy górskich krajobrazów i surowego klimatu zimy przenoszą czytelnika bezpośrednio w tą niezwykłą scenerię, czując chłód i surowość otoczenia.

Pomimo moich zachwytów, tytuł ten ma pewną wadę - „pulsująca” akcja, której nieregularność czasami aż za bardzo działała mi na nerwy. Dopiero po czasie, (kiedy skończyłam czytać ten tytuł),zrozumiałam, że autor specjalnie postawił wszystkie karty ta ten „manewr” - chwilowe „postoje” akcji pozwalały mi na poukładanie w głowie istotnych elementów fabuły w jedną spójną całość.

"Za szczytem" to książka, która nie tylko trzyma w napięciu od pierwszej aż do ostatniej strony, ale także zmusza swojego czytelnika do refleksji nad naturą ludzkich relacji i tajemnic przeszłości. Finiszowa rozgrywka zaskakuje, pozostawiając czytelnika z myślami krążącymi wokół fabularnych wydarzeń. To lektura, która zostaje z nami na dłużej, prowokując do refleksji nad kondycją ludzką i głęboko zakorzenionymi sekretami.

Czy książkę polecam? "Za szczytem" idealnie wpisuje się w oczekiwania czytelników poszukujących połączenia tajemnicy, napięcia i głębokich relacji międzyludzkich. Osoby, które cenią sobie opowieści z nieprzewidywalnymi zakończeniami oraz te, które lubią literackie podróże w górskie krajobrazy, na pewno odnajdą w tej książce wiele satysfakcji. Ponadto, dla miłośników historii, w których przeszłość splata się z teraźniejszością, "Za szczytem" będzie nieodpartym magnesem literackim.

„Prawda ukryta jest w górskich szczytach”

Pan Sebastian Sadlej w swojej najnowszej książce pt."Za szczytem" zabiera nas do górskiego świata pełnego tajemnic i niebezpieczeństw. Już sam wstęp tej historii był bardzo obiecujący - zapowiadał niezapominaną podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki oraz górskiej scenerii, czy tak się właśnie stało? O tym za chwilkę...

W trakcie zamieci śnieżnej w górskiej chatce spotykają się cztery obce dla siebie osoby. Warunki pogodowe nie sprzyjają, zmuszeni są do spędzenia ze sobą czasu aż do poprawy warunków pogodowych. Jednak żaden z nich nie spodziewa się, że to są ich ostatnie dni życia.

Do Międzygórza przyjeżdża Alicja Kandora - himalaistka, córka kobiety z chatki. Alicja pragnie dowiedzieć się co tak na prawdę przytrafiło się jej matce, ponieważ nie wierzy w próbę samobójczą matki, pomimo najszczerszych i największych chęci dochodzi do muru. Zmowa milczenia. Niby w poznaniu prawdy pomaga jej znajomy i miejscowi to i tak może liczyć jedynie na siebie.
Czy upór kobiety doprowadzi do rozwiązania tajemniczej śmierci?

Książka jest przesiąknięta górskim klimatem. Nie ma tu krwawych opisów czy jakieś mega super akcji. Na pewno nie jest to typowy kryminał.

W trakcie zamieci śnieżnej w górskiej chatce spotykają się cztery obce dla siebie osoby. Warunki pogodowe nie sprzyjają, zmuszeni są do spędzenia ze sobą czasu aż do poprawy warunków pogodowych. Jednak żaden z nich nie spodziewa się, że to są ich ostatnie dni życia.

Do Międzygórza przyjeżdża Alicja Kandora - himalaistka, córka kobiety z chatki. Alicja pragnie dowiedzieć...

Oj nie wciągnęło mnie. Cała ta ukryta prawda i zawarty thriller, nie był dla mnie specjalnie wciągający. Główna bohaterka furiatka, gdyby tak się w życiu do ludzi zachowywała, to raczej żadnym mega sportowcem by nie została. To jest absolutnie subiektywna opinia, więc miejcie odwagę sprawdzić.

Oj nie wciągnęło mnie. Cała ta ukryta prawda i zawarty thriller, nie był dla mnie specjalnie wciągający. Główna bohaterka furiatka, gdyby tak się w życiu do ludzi zachowywała, to raczej żadnym mega sportowcem by nie została. To jest absolutnie subiektywna opinia, więc miejcie odwagę sprawdzić.

Lubicie historie osadzone w zimowej scenografii?

Jeśli macie chęć poczuć ten mroźny klimat, to dziś mam dla Was pewną propozycję.

Czwórka bohaterów odciętych od świata w czasie zamieci zostaje odnaleziona martwa, a miejscowa policja próbuje ustalić okoliczności ich śmierci. Co łączyło starszą miłośniczkę gór, tajemniczego bezdomnego, miejscowego chuligana i człowieka biznesu? Czy znana himalaistka, córka kobiety będącej jedną z czterech wspominanych osób, zdoła odkryć mroczną prawdę skrywającą się w wśród zaśnieżonych górskich szczytów? Co takiego wydarzyło się w górskiej chacie?

Rozpocznę może od tego, iż ta powieść nie jest typowym kryminałem osadzonym w zimowej scenerii, jakiego zapewne możecie się spodziewać. Tutaj autor najwięcej uwagi poświęcił na nakreślenie kreacji bohaterów i ich przemyśleń, co ma swój urok i jest ewidentnym zamierzeniem pisarza. Dzięki powyższemu warstwa psychologiczna dopracowana jest na najwyższym poziomie. Akcja płynie powoli, aczkolwiek sukcesywnie wraz z lekturą kolejnych stron się zagęszcza i prowadzi czytelnika do przepełnionej smutkiem konkluzji. W mojej opinii to właśnie zakończenie niniejszej historii jest jedną z największych wartości dodanych tej powieści. Zaskakuje, skłania do głębszej refleksji i zostaje z czytelnikiem na dłużej. Bezapelacyjnie oryginalności odmówić mu nie można.

Jeśli lubicie niespieszne historie z motywem wspinaczki wysokogórskiej i niebanalnym klimatem, to ta historia jest dla Was.

Lubicie historie osadzone w zimowej scenografii?

Jeśli macie chęć poczuć ten mroźny klimat, to dziś mam dla Was pewną propozycję.

Czwórka bohaterów odciętych od świata w czasie zamieci zostaje odnaleziona martwa, a miejscowa policja próbuje ustalić okoliczności ich śmierci. Co łączyło starszą miłośniczkę gór, tajemniczego bezdomnego, miejscowego chuligana i człowieka...

"Nie ma góry nad człowiekiem ani szczytu wyższego niż nasz upór"

Zbocze Śnieżnika, zamieć, mały domek, cztery ciała z pozoru niezwiązanych ze sobą osób: starsza kobieta, bezdomny, biznesmen i okoliczny bandzior.
Jak się później okazuje ciało starszej kobiety, należy do mamy znanej polskiej himalaistki Alicji Kandory. Alicja za wszelką cenę chce poznać okoliczności śmierci matki, nie wierzy że sama sobie odebrała życie... W śledztwie prowadzonym na własną rękę pomaga jej dawny znajomy Albert, nowy poznany GOPR-owiec oraz dwóch mężczyzn Kazik i Roman, którzy byli znajomymi Edka, bezdomnego, który mieszkał w chatce.
Mimo że Alicja pyta, drąży, ktoś nie chce by prawda wyszła na jaw..

Historia jest prowadzona na dwóch płaszczyznach, pierwsza rozpoczyna się 13 grudnia - spotkanie czwórki osób podczas zamieci a druga to trzy dni później 16 grudnia - czas po ich odnalezieniu i prowadzone śledztwo Alicji.
W obu, bohaterzy mierzą się z własną przeszłością, nie tylko z siłą gór. Czytajac już sobie zakładałam w głowie kto jest tym złym, kto do tego wszystkiego doprowadził ale koniec był dla mnie zaskakujący.

Książka jak sam tytuł mówi jest o górach, bardzo dużo jest w niej opisu natury, zdobywania najwyższych szczytów ale też jest o relacjach rodzinnych. Alicja jest bardzo związana z mamą, to ona ją zaraziła wspinaczką a gdy wchodzimy coraz bardziej w historię to okazuje się że tak naprawdę nie wiedziała o niej za dużo, była pochłonięta swoim życiem i relacją z partnerem, z którym tak naprawdę nic ją nie łączyło. Co do samego kryminału nie znajdziemy tutaj brutalności, jest delikatnie, mroku dodają właśnie góry gdzie jeden błędy krok może doprowadzić do tragedii.

"Nie ma góry nad człowiekiem ani szczytu wyższego niż nasz upór"

Zbocze Śnieżnika, zamieć, mały domek, cztery ciała z pozoru niezwiązanych ze sobą osób: starsza kobieta, bezdomny, biznesmen i okoliczny bandzior.
Jak się później okazuje ciało starszej kobiety, należy do mamy znanej polskiej himalaistki Alicji Kandory. Alicja za wszelką cenę chce poznać okoliczności śmierci...

Historia rozpoczyna się dość mocno. Szybko dowiadujemy się, że doszło do morderstwa lub samobójstwa. Jednak ofiar jest więcej, nie tylko jedna osoba. Okazuje się, że w domku, który służył za schronisko w czasie złych warunków atmosferycznych, znaleziono ciała. Jedną z denatek jest matka Alicji. Kobieta zrobi wszystko aby odkryć prawdę. Co tak naprawdę wydarzyło się w schronisku?

Największym zaskoczeniem jest dla mnie chyba finał tej książki. Liczyłam jednak na inne rozwiązanie, chociaż to chyba sprawiło, że zdecydowałam się jeszcze wyżej ocenić tę książkę- oryginalność.
Początkowo obawiałam się, miałam problem, żeby wgryźć się w fabułę bo nie lubię książek gdzie jest mało dialogów, na szczęście później było ich coraz więcej i dużo lepiej mi się czytało. Najlepszy jest jednak klimat tej książki. Powroty do przeszłości, powolne odkrywanie wszystkich kart. Bez przerwy zastanawiałam się dlaczego relacje Alicji z matką tak wyglądały, do czego doszło w tej rodzinie, czy cokolwiek mogło potoczyć się inaczej. Jestem na tak i na pewno sięgnę po inne książki autora. Ta ma niesamowity klimat, który całkowicie mnie pochłonął. Może nie u każdego wywoła taki zachwyt jak u mnie, ale książki gdzie akcja rozgrywa się w górach, zajmują u mnie szczególne miejsce. To taki lżejszy kryminał, w którym wszystko jest wyważone, nie jest zbyt brutalnie, za to oryginalność i kreacja bohaterów wynagradza wszystko inne. Polecam!

Historia rozpoczyna się dość mocno. Szybko dowiadujemy się, że doszło do morderstwa lub samobójstwa. Jednak ofiar jest więcej, nie tylko jedna osoba. Okazuje się, że w domku, który służył za schronisko w czasie złych warunków atmosferycznych, znaleziono ciała. Jedną z denatek jest matka Alicji. Kobieta zrobi wszystko aby odkryć prawdę. Co tak naprawdę wydarzyło się w...

„Za szczytem” Sebastian Sadlej
Międzygórze. W trakcie zamieci śnieżnej, w górskiej chacie będącej prowizorycznym schroniskiem dla turystów, spotykają się cztery osoby. Osoby, które w normalnej sytuacji raczej nie spotkałyby się, a jednak warunki pogodowe powodują, że spędzają ze sobą jak się później okaże, ostatnie dni swojego życia.
Do Międzygórza przyjeżdża gwiazda światowego himalaizmu, Alicja Kandora – prywatnie córka kobiety, znalezionej w górskiej chacie. Nie wierzy w samobójczą śmierć matki i rozpoczyna prywatne śledztwo. Alicja próbując dowiedzieć się do czego doszło w ostatnich godzinach życia matki, mierzy się z pewnego rodzaju zmową milczenia. Nie każdy chce jej pomoc, może liczyć tylko na siebie. Upór i ambicję, którą wyrobiła sobie w trakcie lat spędzonych na zdobywaniu najwyższych szczytów świata będzie musiała wykorzystać do wyjaśnienia tragedii, która była udziałem jej matki.
„Za szczytem” to powieść przesiąknięta górskim klimatem. Nie brakuje tu pięknych opisów gór, historii dotyczących bohaterskiego zdobywania szczytów, ale i wewnętrznej walki, walki jaką przeżywa córka próbująca wyjaśnić tragiczną śmierć matki. Autor bardzo wyraźnie zaznacza, że relacja obu kobiet nie była łatwa. Alicja, główna bohaterka ewidentnie traktuje chęć wyjaśnienia tragedii, jako pewnego rodzaju rozliczenie z przeszłością.
Nie znajdziecie tu krwawych opisów miejsc zbrodni, zmasakrowanych ciał czy spektakularnych akcji zatrzymania zbrodniarzy. Znajdziecie za to tajemnicę. Ta tajemnica właśnie powoduje, że książkę czyta się bardzo dobrze. Do ostatniej strony jesteśmy w umyśle Alicji, która zmaga się z własnymi demonami.
„Za szczytem” to nie jest typowy kryminał. Mimo to styl pisarza przypadł mi do gustu. Książka godna polecenia.

„Za szczytem” Sebastian Sadlej
Międzygórze. W trakcie zamieci śnieżnej, w górskiej chacie będącej prowizorycznym schroniskiem dla turystów, spotykają się cztery osoby. Osoby, które w normalnej sytuacji raczej nie spotkałyby się, a jednak warunki pogodowe powodują, że spędzają ze sobą jak się później okaże, ostatnie dni swojego życia.
Do Międzygórza przyjeżdża gwiazda...

Lubicie zagadki zamkniętych pokoi? To trochę więcej niż pokój, ale schemat bardzo podobny.
W dodatku dostajemy jakby dwa pokoje.
Jeden to sama, odcięta przez zamieć, górska chata, a w niej uwięziona czwórka osób. Bezdomny, starsza dziennikarka, bizmesmen oraz młody gniewny. Jak to się stało, że wszyscy się tam znaleźli i co doprowadziło do ich śmierci?
Drugi zamknięty pokój dostajemy trochę szerszy, bo mamy sam szczyt góry i Międzygórze. Znów mamy ograniczoną przestrzeń i tylko trochę wiekszą garść osób, która może coś wnieść do sprawy.
Choć policja i GOPR naciska, córka zmarłej kobiety, Alicja nie odpuszcza. W końcu to wybitna himalaistka i upór to jej flagowa cecha. Czy kobiecie uda się odkryć motywy tragicznej śmierci? Czy tkwią one w mroku przeszłości?

Choć sprawa sama w sobie była ciekawa, nie do końca przekonała mnie do siebie główna bohaterka. Dużo tu gór, himalaizmu i wewnętrznych rozterek Alicji. Może gdybym była wiekszą fanką Lodowych Wojowniów to bym się bardziej wciągnęła?
Pewnie tak, więc szczególnie polecam ją górskim amatorom.

Lubicie zagadki zamkniętych pokoi? To trochę więcej niż pokój, ale schemat bardzo podobny.
W dodatku dostajemy jakby dwa pokoje.
Jeden to sama, odcięta przez zamieć, górska chata, a w niej uwięziona czwórka osób. Bezdomny, starsza dziennikarka, bizmesmen oraz młody gniewny. Jak to się stało, że wszyscy się tam znaleźli i co doprowadziło do ich śmierci?
Drugi zamknięty...

Bliżej tej książce do powieści psychologicznej z elementami kryminalnymi.
Historia jest ciekawa,trzyma blisko siebie ale na krótko.
Walorem przy słuchaniu jest wspaniały lektor F.Kosior.

Bliżej tej książce do powieści psychologicznej z elementami kryminalnymi.
Historia jest ciekawa,trzyma blisko siebie ale na krótko.
Walorem przy słuchaniu jest wspaniały lektor F.Kosior.

Fabuła niestety kompletnie się nie spina, wątki nierozwiązane, zakończenie rozczarowujące.

Fabuła niestety kompletnie się nie spina, wątki nierozwiązane, zakończenie rozczarowujące.